Publicacións

Mostrando publicacións coa etiqueta Comarca do Baixo Miño

O Pozo do Arco, fervenzas e muíños | GALICIA MÁXICA

Imaxe
No concello de Oia, na parroquia de Burgueira existe un fermoso recuncho da Serra da Groba formado polo río Tamuxe . Trátase da área coñecida como O Pozo de Arco e que está formada por un carreiro con pasarelas de madeira e unha ponte, varios muíños e unha magnífica fervenza , ademais das pozas formadas neste estreito e rochoso tramo de río. Outro lugar que sería unha marabilla se conservase algo do seu bosque autóctono. O río Tamuxe O río Tamuxe , ás veces denominado tamén como Carballas nace en Oia e fórmase recibindo a auga de varios pequenos regatos como o de Vilachán ou o de Margaridas que nacen entre A Serra da Groba e as estribacións ao norte da Serra do Argalo . Logo discorre encaixado por este municipio formando paraxes fabulosas como as Pozas de Loureza . Despois atravesa as parroquias do Rosal de Santa Mariña do Rosal e San Miguel de Tabagón onde desemboca no río Miño. As pasarelas e a ponte do Pozo do Arco No ano 2012 a c . m .v.

Cetaria da Redonda ou de Laxe do Can | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Hoxe en día as modernas cetarias, agora chamadas viveiros de marisco, non necesitan estar xunto ao mar pois as novas técnicas permiten a creación de espazos particulares para o desenvolvemento das especies que neles crecen. Pero hai décadas a realidade era ben distinta e por iso era necesario aproveitar a auga do mar para o sustento das especies mariñas que nas cetarias criábanse. Unha das especies de maior valor culinario era a prezada lagosta que era exportada a diversos puntos da Península. Por iso no litoral atlántico da Guarda existen restos de varias destas construcións que agora xa son centenarias e que na segunda década do século XXI foron unidas por unha ruta coñecida como Ruta das Cetarias. Unha delas é a cetaria da Redonda que dá nome á Cala dá Cetaria onde localízase. Tamén era denominada como Laxe da Can. Data de finais do século XIX (1895) e para a súa construción era necesario esperar á baixamar pois non podían ser accesibles cando a marea estaba alta. Orixinalmente ocup

Petróglifos de Ghorghalado | GALICIA MÁXICA

Imaxe
O Rosal é atravesado por unha estreita banda de roca esquistosa que se estende desde este concello ata Monteferro, en Nigrán e cuxa antigüidade se vai ata o período Cámbrico e Silúrico a máis de 400 millóns de anos. Na parroquia das Eiras, no Rosal, existe un dos poucos gravados rupestres de Galicia realizados sobre este tipo de material esquistoso. Trátase dos petróglifos de Ghorghalado, cunha antigüidade de ao redor de 3000 anos e que forma o maior conxunto de petróglifos deste concello sobre unha mesma roca. Foron descubertos no ano 2012 por unha veciña do lugar (Palmira C. Vaqueiro) que se preocupou de que fosen coñecidos polas administracións competentes. Tres anos máis tarde o conxunto de gravados foi acondicionado, sinalizado e posto en valor. O motivo do seu descoñecemento era que estaban tapados por terra. Con todo estes debuxos xa tiñan que ser coñecidos con anterioridade pois o lugar era unha canteira e aínda poderemos ver restos de cortes e outros trazos que así o confirman

Castro e Área Arqueolóxica da Cabeciña | GALICIA MÁXICA

Imaxe
A costa de Oia e as montañas adxacentes a esta, están cheas de vestixios dunha historia moi dilatada. Petróglifos, castros, emprazamentos medievais, mosteiros, son parte do patrimonio oculto desta costa. En Mougás, moi preto da costa, levántase en Barcelos un pequeno montículo de 142 metros desde o cal temos unhas fantásticas vistas do horizonte e sobre todo da costa sur da parroquia de Oia. Trátase dun lugar inmellorable para gozar dunha posta de sol atlántica. Isto xa o sabían hai máis de 3000 anos e así quixeron plasmalo sobre as pedras para a eternidade. É por iso que moi preto do cume existe un fantástico conxunto de petróglifos en forma de labirintos e círculos concéntricos e noutras rocas próximas tamén poderemos atoparnos diversas "coviñas" e cazoletas. Algúns centos de anos despois o lugar tamén foi un asentamento castrexo e posteriormente atalaia alto medieval defensiva. Tense coñecemento dun mapa do século XVII onde se sinaliza unha fortaleza co nome de Castelo de

Ponte Internacional de Tui | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Desde Arbo ata A Guarda hai unha distancia de 70 qm de río Miño que fai fronteira física entre Galicia e Portugal. En todos eses quilómetros tan só existía unha ponte que unía os dous países ata a década dos 90 do século XX. Existían outras formas de cruzalo pero era necesario facelo por transbordadores que cruzaban os vehículos ás veces guiados por un groso cable co obxectivo de aguantar a forte corrente que o Miño levaba durante longas épocas do ano. Exemplos eran os de Goián, Caminha ou Salvaterra. Por iso a ponte internacional de Tui foi durante máis dun século o paso máis adecuado para o tránsito de vehículos e de persoas. A súa construción no século XIX supuxo un antes e un despois nas relacións entre o norte de Portugal e o sur de Galicia. A súa construción provocou unha fonte de riqueza para ambos países xa que foron moitos os que cruzaban a fronteira en busca de produtos e negocios. Non é unha obra de Eiffel pero nel veremos clara a súa influencia. O seu deseño foi elaborado p