Publicacións

Mostrando publicacións coa etiqueta Capelas

Ruínas da Capela de Sta. Ana o da Quinta do Fojo | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Ao percorrer a estrada de Tarouba (topónimo de orixe prerromano ), na freguesía de Cerdal (Valença do Minho) atopámonos os restos dunha capela que parecía probablemente barroca. Á beira de esta existe unha explotación agraria na que pola súa edificación en forma de "L" e pola súa porta de entrada presumiblemente parecía os restos dun antigo pazo. E así o confirmamos despois. Trátase do pazo Quinta do Fojo aínda que deste moi pouco pódese apreciar xa, pois como dixemos na actualidade existe no seu interior unha explotación de gando. Trátase dunha capela rectangular do século XVI e coñécese como Capela da Quinta do Fojo ou Capela de Santa Ana. Sobresae o seu gran brasón familiar sobre a porta alintelada da fachada principal. O gran lintel tamén está decorado con dúas flores de lis e unha cruz similar á trebolada con varios motivos fitomorfos . Toda a capela está construída cunha rústica cachotería agás na fachada que conta con perpiaños de boa labra. Isto

Capela de San Gregorio (Ruínas) | GALICIA MÁXICA

Imaxe
"Finuleito", así escribían a primeira referencia histórica sobre a parroquia de Fiolledo alá polo ano 991. Esta terra de bo clima e bos cultivos foi aproveitada pola familia Avalle para a construción do Pazo dos Señores de Fiolledo, quen foi enviados a esta zona fronteiriza para impoñer as novas leis inquisitorias cara a finais do século XV. Contaban que a Casa de Fiolledo é "a sexta máis antiga dos solares de España". Séculos despois conta unha historia citada por Álvarez Limeses, autor de Xeografía Xeral do Reino de Galicia, que o pazo era centro de reunións carlistas e os realistas puxeron sitio á casa e prendéronlle lume. Con todo os asediados baleiraron os barrís de viño, cultivo tan estendido nestas comarcas e lograron apagalo. Non foi ata o ano 1882 cando faleceu o último señor de Fiolledo, D. José María Avalle e Pereira. Hoxe en día existen os restos privados da casa xunto ás ruínas da capela, pero pouco poderemos apreciar da súa antiga configuración. A époc

Ermida de Santo Antão | GALICIA MÁXICA

Imaxe
A 373 metros sobre o nivel do mar localízase a Capela de Santo Antão, en Caminha. Todo o monte é un fantástico miradoiro para observar a desembocadura do río Miño, así como o Monte de Santa Trega, a Foz do Minho e o Pinhal do Camarido. Trátase dunha capela rectangular de dous corpos con sancristía encostada cuxa historia se dilata ata o século XVII. A súa fachada ábrese cunha gran porta mediante arco de medio punto por baixo dun pórtico rectangular cuberto de tella, do mesmo xeito que o resto da capela. A súa localización aquí débese aos restos arqueolóxicos existentes nos arredores, como mámoas, petróglifos e muíños de man. Os restos da mámoa son perfectamente visibles xunto a unha mesa de pedra e xunto ao vertedoiro. Un sinxelo cruceiro preside a rotonda de entrada á cima onde está a capela. Máis fotos aquí MAPA - LOCALIZACIÓN

Capela da Senhora da Encarnação | GALICIA MÁXICA

Imaxe
 União das freguesias de Vila Nova de Cerveira e Lovelhe Na saia noroeste da Serra da Gávea atópase a unha altura de 300 metros sobre o nivel do mar a capela da Senhora da Encarnação. Trátase dunha construción do século XVII da que temos constancia escrita no ano 1758. Recibe o mesmo nome que o monte onde se sitúa, o Monte da Sª dá Encarnação, desde o cal dominaremos un amplo panorama do val do Miño cara ao leste e cara ao oeste. Un pouco por encima localízase a famosa imaxe do cervo onde teremos tamén un fantástico miradoiro. Pódese chegar desde aquí andando por un carreiro habilitado ou tamén por estrada. Moi preto tamén pero estrada abaixo atópanse os restos da capela do Espirito Santo. Os días 12 e 13 de xuño realízase a romaría da Senhora da Encarnação na cal os romeiros ascenden en procesión desde a igrexa de Lobelhe. Máis fotos aquí MAPA - LOCALIZACIÓN

Ermida de San Amaro (Ruínas) | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Seoane (Maevía, San Xoán) Os restos da ermida de San Amaro localízanse no lugar de Seoane, na parroquia máis norteña de Forcarei, en Meavía (San Xoán). Esta parroquia debe o seu nome á antiga vía ou camiño que por aquí circulaba, o Camiño Breeiro ou tamén coñecido como dos Arrieiros, ou quizais ao seu antecedente romano, pois aínda existen restos dunha vía secundaria. A orixe do topónimo "meavía" podería indicar a existencia dun punto equidistante entre outros dous e así o seu nome viría de "media vía". É posible que fose o punto intermedio do camiño dos arrieros entre Ribadavia e Santiago. Tamén se conta que un ramal do Camiño podería aproveitar este e de aí a advocación a San Amaro. Os citados restos atópanse nun pequeno montículo de 490 metros que forma un meandro do Río Umia, o cal se localiza a escasos metros por baixo da capela. Hoxe día consérvanse os muros e os arcos e as vigas de madeira que sostiñan a cubrición que se derrubou no século XI

Ermida, cruceiro e petróglifos de San Vitorio | GALICIA MÁXICA

Imaxe
A medio camiño entre as aldeas de Bouzas e Presqueiras levántase unha suave lomba de 635 metros. Sobre ela álzase unha pequena capela dedicada a San Vitorio e a tan só uns metros unha roca sobresae do chan e sobre ela un pedrusco aguanta un cruceiro. O motivo da colocación do cruceiro e a capela non é máis que un feito sacralizador dun posible lugar de culto de orixes milenarias xa que sobre a roca que sobresae existen varios petróglifos de forma concéntrica e mesmo un que puidese ser serpentiforme. Na roca que se apoia labrouse posteriormente ao Anxo da Agonía e na cruz o Cristo crucificado. Poderemos observar tamén na roca base dúas cruces que puidesen ser indicadores de termo pois a división parroquial de Presqueiras ten aquí os seus límites. O lugar despide unha gran enerxía e é que desde aquí te crerás estar á beira dos astros e non pola súa altitude pero si pola súa situación despexada. Poderás ver o sol caer sobre o horizonte así como velo espertar cada mañá sobre el. Aquí, dura

Ponte e Ermida de San Xosé | GALICIA MÁXICA

Imaxe
No lugar de Varóns, en Filgueira, atópase un fermoso conxunto arquitectónico tradicional composto por unha ponte, unha capela, un lavadoiro, unha fonte, un cruceiro e os restos de varios muíños. Este pequeno recuncho onde predomina a vexetación autóctona de ribeira está formado polo río San Xosé que nace nos Montes de Moeiras. O seu pequeno curso esténdese apenas 2 quilómetros e en Filgueira entrega as súas augas ao Miño. O lugar está acondicionado como área recreativa e para iso contamos con mesas e papeleiras. Agora imos identificar cada un dos elementos que forman este fantástico conxunto. Empezamos pola ponte de pedra que o cruza e que dá acceso á capela. Denomínase igual que o río e a súa antigüidade remóntase ao século XVIII. Ten un arco de medio punto lixeiramente apuntado. De rasante recta aínda mantén os pretiles e a calzada e está realizada nunha boa cantería e sillares de boa factura. Cruzando a ponte temos acceso á sinxela capela de San Xosé, do século XIX. Trátase dunha er

Miradoiro de Santa Ana | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Capela de Santa Ana No Monte do Faro , moi preto da igrexa, existe un fabuloso miradoiro onde se construíu unha curiosa capela que data de 1905. Accédese directamente desde o santuario e pasaremos por diante dun gran edificio para os romeus. A capela atópase no punto máis alto deste promontorio e ten unha planta octogonal. No seu interior unha discreta hornacina resgarda a imaxe de Santa Ana. Na chaira do aparcadoiro poderemos ver dúas fontes e un curioso cruceiro que mantén unha columna cun estraño motivo decorativo sobre o fuste. Coróao unha moderna cruz latina. Na súa base poderemos ler diversas inscricións e unha delas parece marcar o ano 1840. Aínda que non temos constancia é moi probable que este lugar fose un asentamento castrexo na antigüidade xa que son varias as similitudes con este tipo de asentamentos. Nun chalé xunto ao miradoiro poderemos ver diversas pezas dun lagar que seguramente pertencese ao mosteiro que probablemente houbese xunto á capela de Nossa Senhora do Faro.

Capela e miradoiro de Santo Ovídio | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Por encima das ruínas do mosteiro de San Fins de Friestas levántase un pequeno cume que pertence ao sistema de Monte do Faro e que alcanza preto dos 400 metros sobre o nivel do mar. Localízase nunha situación privilexiada sobre o val do Miño e sobre os montes e terras circundantes polo que é posible alcanzar unha visión de gran parte do Baixo Miño, desde Tui ata os Montes da Paradanta. Por iso sería posible a localización aquí dalgún tipo de asentamento medieval de defensa da Raia do que con todo non temos constancia. Desde o punto máis alto veremos o mosteiro antes citado así como o santuario de Nossa Senhora dous Remédios de Soutelo . Trátase pois dun fantástico miradoiro onde non atoparás diferenzas fisícas entre o sur de Galicia e o norte de Portugal e onde che darás conta de que o Miño non é máis que un pequeno escollo na xeografía. Preto do cume existe unha pequena e sinxela ermida dedicada a Santo Ovídio, ás veces tamén denominado Santo Ouvidio. De planta rectangular cóbrese co

Capela de Nossa Senhora dos Remédios de Soutelo | GALICIA MÁXICA

Imaxe
União das freguesias de Gondomil e Safins Soutelo No concello de Valença e na unión de parroquias de Safins e Gondomil existe un lugar denominado Soutelo. Alí elévase unha pequena cima de 259 metros de altura cuxa figura lémbranos a silueta dun asentamento castrexo. Á súa forma elíptica debémoslle engadir os seus posibles fosos totalmente desconfigurados e sobre todo nunha das súas ladeiras a existencia dun elemento sacralizador de importancia: a Capela de Nossa Senhora dos Remedios. Do posible castro nada se pode ver pois na súa croa existe hoxe unha piscina municipal e son varias as estradas e pistas que o atravesan. Xunto á igrexa atopamos o motivo pagán que seguramente deu orixe á capela, hoxe igrexa parroquial. Xunto a ela eríxense dous xigantescos penedos que forman un gran oco por baixo delas. Alí, segundo a tradición cristiá apareceuse a Virxe. Poderemos ver entre reixas debaixo da gran roca un pequeno monumento á aparición da cal non sabemos se foi unha aparición mariana ou be